Tytuł mówi sam za siebie. Będzie o powieści historycznej Aleksandra Dumasa, czyli o Trzech muszkieterach. A może bardziej o historycznym wątku, który tam się pojawia. Otóż 28 października 1628 roku zakończyło się oblężenie twierdzy hugenockiej La Rochelle. Oblężenie, którego sukces pozwolił kardynałowi Richelieu osłabić pozycję polityczną protestantów przy jednoczesnym zachowaniu tolerancji religijnej we Francji. Godne to odnotowania, ponieważ z powodu zachowania przez hugenotów prawa do swego wyznania i kultu sam Richelieu zrobił sobie wrogów w otoczeniu oraz w osobie – dotychczasowej protektorki – królowej Marii Medycejskiej, matki Ludwika XIII. Godne to też uwagi z tego względu, że w tym samym czasie Anglia nie dawała takich praw katolikom na swojej wyspie.
Swoją drogą to ciekawe, że obraz z popkultury ma większą moc niż „prawda historyczna”. Obraz zaś kardynała jak człowieka podstępnego, który kieruje się własnym interesem jest bardzo krzywdzący. Bez Armanda Jeana du Plessis nie byłoby potężnej Francji Ludwika XIV. Ale – jak to było powiedziane w Misiu Stanisława Barei: jest prawda czasu i prawda ekranu.
Wracając zaś do powieści Dumasa, jest tam piękna scena, kiedy trzej muszkieterowie wraz z d’Artagnanem spędzają śniadanie w bastionie św. Gerwazego. Biesiadują pod ostrzałem wroga i świetnie się przy tym bawią. Humor tryska tam jak najlepsze wino. Ale niestety im bliżej naszych czasów tym bardziej adaptacje schodzą na manowce. Już nie pamiętam, czy wersja z 1993 roku ma tę scenę, czy nie. Na pewno jednak broni się muzyką trzech muszkieterów szeroko rozumianego rocka.
Bryan Adams, Rod Stewart, Sting – All For Love
Mask & Mirror 